Mümkün olduğu sürece, haftada en az bir kez orman yürüyüşlerine çıkmaya özen gösteriyorum.
Bugün konuyla ilgili yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum.
Belgrad ormanına gitmek için bir taksi çağırdım. Taksici, yol boyunca diğer araçlara korna çalarak, onları azarlayarak ve hız yaparak ilerledi.
Nazikçe, acelemizin olmadığını ve aracı daha dikkatli ve yavaş kullanmasını rica ettim.
Orman bölgesine giriş yapınca adam bir anda sakinleşti. Resmen pamuk gibi oldu :) Camları açıp, havayı derin derin soldu. Bana dönüp, “Kardeşim, iyi ki seni aldım, sayende orman gördük. Resmen tüm sinirlerimi aldı” dedi. İndirirken birkaç defa teşekkür etti. İndirdikten sonra da kendisi biraz orada durup, sonra ayrıldı.
Şimdi gelelim bilimsel bulgulara:
Kalabalık bir şehirde sadece 10 dakika yürüyüş yapmak bile stres ve anksiyetenin artışına sebep oluyor.
Kontrol edemediğimiz içsel dürtülerimize yol açıyor.
Odağımızın azalmasına sebep oluyor.
Orman veya park yürüyüşü ise yukarıda saydığım tüm maddeleri iyileştiriyor. Hem mental, hem de fiziksel olarak yenilenmemize sebep oluyor.
Dünya Sağlık Örgütü'nün önerisi de şu şekilde: Kendinizi haftada en az bir kez, iki saat süreyle orman veya park yürüyüşüne çıkarmaya zorlayın.
.
.
P.S: Eğitimlerime katılan öğrencilerime de bu önerileri sürekli olarak yapıyorum çünkü yeşillikler içinde yapılan yürüyüşler beynimizin daha iyi çalışmasına, yeni öğrendiğimiz bilgilerin verimli bir şekilde arşivlenmesine ve hatırlanmasına yardımcı oluyor.
Genelde ofiste çalışan biri olarak en azından ayda bir de olsa orman içi patika yürüyüşlere katılıyorum, diğer zamanlarda ise deniz kenarında yürümeye çalışıyorum, sizin de yazdığınız/değindiğiniz gibi üzerimizde biriken stresi ciddi oranda azaltıyor. Selamlar