Önce yap, sonra iyileştir
En büyük engel - Mükemmeliyetçilik
Yeni bir şey öğrenmeye başladığımızda hataya düştüğümüz önemli bir nokta var:
Çok fazla mükemmeliyetçilik yapıyoruz.
İngilizce bağlamında bir örnek vereyim. Şu an kendi öğrencilerimde ve bana yazan takipçilerimde bunu görüyorum. İnternet ortamında, Instagram'da, mail bültenimde çok fazla öneri paylaşıyorum. Öğrencilerim ve takipçilerim şöyle yazıyor:
"Hocam, programı tam olarak uygulayamadığım için hayal kırıklığına kapılıyorum ve dolayısıyla İngilizce öğrenmeyi tamamen bırakıyorum."
Şimdi elinizde bir program olduğunu düşünelim. Neyi nasıl yapmanız gerektiği ile ilgili çok detaylı bir yönerge, bir harita var. Ancak mükemmeliyetçilik burada bizim için büyük bir engeldir. Mükemmeliyetçilikten kastım ne? Örneğin, programda "Her gün on beş dakika dinleme yapmanız gerekiyor ve her gün on beş dakika yazma yapmanız gerekiyor" diyorum. Bir öğrenci bunu hesaplıyor ve diyor ki: "Tamam, günlük bir, bir buçuk saatlik bir çalışmayı tekabül ediyor. Ama benim bir, bir buçuk saatlik zamanım yok. O zaman hiç çalışmayayım. Bu sürece hiç dahil olmayayım ya da yapamıyorum, hayal kırıklığına uğruyorum ve tamamen bırakıyorum."
Hayır, ilk aşamada yapmamız gereken şey sadece yapmak ve "İyi mi yapıyorum? Kötü mü yapıyorum?" değerlendirmesini yapmamak. Alışkanlık haline getirmeye çalışmamız gereken şey, sadece yapmaktır.
Örneğin, yazma becerinizi geliştirmek istiyorsunuz. "Çok mükemmel bir defter olsun, Moleskine defterim olsun, Lamy kalemim olsun, şöyle olsun, böyle olsun, ondan sonra yazayım" diye düşünmeyin. Hayır, elinizin altında ne varsa onunla yazın. Peçete mi var? Peçeteye yazın. Yani yeter ki yazın.
Üç paragraf mı yazamıyorsunuz? Bir paragraf yazın. Bir paragraf mı yazamıyorsunuz? Bir iki cümle yazın. Yeter ki yazın. Yeter ki yapın. İyi kötü değerlendirmesini yapmayın. Zaten yaptıkça, yani yapmayı alışkanlık haline getirdiğinizde, ondan sonra iyileşmelere bakacağız. Nerede daha da iyileştirebilirim, nerede düzeltmeler yapabilirim, nerede eklemeler yapabilirim? Bunlar süreçte olacak. Ama önce hepsini tasarlamaya çalışmak, hepsini mükemmel bir hale getirmek, sizi yavaşlatır.
Önce, hiçbir şekilde “iyi”, “kötü” değerlendirmesi yapmadan,
Sadece yapmak, sonra düzeltmek;
Yapmak, sonra iyileştirmek;
Yapmak, sonra geri bildirim almak;
mantığıyla ilerlersek, bu şekilde hem hayal kırıklığına uğramamış olacağız hem de sonuca değil, sürece odaklanmış olacağız.