52 dil bilen ünlü dil bilimcisi Dmitri Petrov'un tespitine göre, eğer bir insan ana dilinde normal konuşabiliyorsa, belli başlı konuşma hastalığı yoksa, o zaman yabancı dili öğrenme yeteneğine de sahip olduğunu söylüyor.
Bebekleri ele alalım. Her bebeğin konuşmaya başladığı yaş farklı olabilir. Bazıları 6–7 aylıkken, bazıları 1 yaşındayken, bazıları ise 3 yaşındayken konuşmaya başlıyorlar. Peki, daha erken konuşmaya başlayan bebekler dil yeteneğine sahip olanlar mıdır? Hayır. Aynı şekilde yürümeyle ilgili. Daha erken yaşta yürümeye başlayanlar koşmaya veya spora daha yatkın diyemeyiz.
Peki, o zaman şöyle bir soru ortaya çıkıyor:
Madem doğamızda belli başlı geliştirilebilir yabancı dili konuşmaya yönelik iç donanımımız varsa, onu ortaya nasıl çıkarabiliriz?
Hayatımızda belli başlı mutlak gerçekler ve/veya prensipler vardır. Bu mutlak prensipleri anladığımız ve hayatımıza veya gelişimimize uyguladığımız takdirde başarı kaçınılmazdır.
Öğrenme sürecini ele alalım. Herhangi bir şeyi öğrenmeye çalıştığımız zaman 3 süreçten geçmemiz gerekiyor. Daha iyi anlaşılması için araba kullanımını ele alalım.
***
Birinci Süreç bilgi girdisi. Bu görsel olabilir, işitsel veya dokunsal olabilir. O bilgi her neyse onu tanımaya, algılamaya, anlamaya çalışıyoruz. Araba bağlamında — bu trafik kuralların öğrenilmesi, arabadaki belli başlı mekanizmalar vs. olabilir. Yani teorik bilgi.
***
İkinci Süreç ise uygulama süreci. Öğrendiğimiz teorik bilgiyi uygulamaya çalışıyoruz yani arabaya biniyoruz, bilgilerimizi deneyimliyoruz. Bu sürecin çok ama çok önemli bir kısmı var, o da bu süreç zarfında bol bol hataların yapılması.
Hata, iyileşmemizi, ileri seviyeye geçmemizi sağlayan önemli bir geri bildirimdir. Ne kadar çok ve hızlı hata yaparsak, o kadar hızlı geribildirim alırız ve hızlı gelişiriz.
Hata adımını hiçbir şekilde atlayamayız. Bahsi geçen iç donanımın bazı insanlarda daha hızlı gelişmesinin nedeni de bu. Hatalardan korkmamaları, mükemmeliyetçi davranmamaları, ve en önemlisi geri bildirimlere açık olmaları ve onlardan ders çıkarmaları.
***
Ve son üçüncü süreç ise otomatik süreci. Bu süreçte artık siz arabayı rahat bir şekilde kullanıyorsunuz. Vites arası geçişlerde neyi nasıl yapmanız gerektiğini düşünmüyorsunuz, park esnasında strese girmiyorsunuz, hatta araba kullanırken yanınızdaki kişiyle çok rahat bir şekilde konuşabiliyorsunuz. Araba kullanımı size gayet doğal bir süreç haline geliyor. Ama buraya ulaşabilmeniz için yularıda belirttiğim gibi hata sürecinden geçmeniz gerekiyor. Bu öğrenmenin mutlak prensibidir. Onu bozamayız.
***
Yapılan bir araştırmaya göre, dünyanın neresinde olursanız olun, her bebek, yürümeye başlamadan önce ortalama 200 defa düşüp kalkarmış. Ve bu 200 defa hatalı yürümelerden ve düşmelerden sonra, her bebek doğasında olan yürüme donanımını ortaya çıkarıyor ve yürümeye başlıyor. Benim yürümeye yeteceğim yok, diyen insanları hiç gördünüz mü?
Peki ya biz, yabancı dili öğrenme sürecinde kaçıncı düşüşümüzden sonra içimizde var olan konuşma yeteneğimizi ortaya çıkarmaktan vazgeçtik? Öğrenme prensiplerinde kaçımız 2. sürecinde kaldık…?