Beynimizde, yabancı dilde konuşmamızı engelleyen yanlış bir düşünme filtresi bulunmaktadır.
Çoğumuz, sınavda kullandığımız İngilizce ile günlük ya da profesyonel hayatta kullandığımız İngilizce'nin aynı olması gerektiğini düşünüyoruz. Bu yüzden konuşmaktan çekiniyoruz.
Yani şöyle: YDS zor bir sınavdır. Bu sınava kalın kitaplara çalışarak giriyoruz. Sanıyoruz ki aynı İngilizce'yi konuşmalarımızda da kullanmamız gerekiyor, bir de devreye mükemmeliyetçilik girdi mi Allah yardımcımız olsun…
Bu ifadeleri kullanırken dayanak noktam, daha doğrusu tecrübem şu: 2015-2017 yılları arasında bankalarda eğitim verdim. Öğrenci kitlesi YDS’den 70 ve üzeri alan insanlardı. Ama yabancı müşterilerle iletişim kuramıyorlardı.
Sebep?
Kafalarında o mükemmel YDS İngilizce'si ile konuşamadıkları için “konuşamadıklarını” düşünüyorlardı.
Uyguladığımız çalışmalar A2-B1 konuşma çalışmalarıydı ve sonuç gayet başarılıydı. Çünkü bankaya gelen yabancı müşteri MBA vermenizi beklemiyor. Yurtdışına para gönderecek veya bankada hesap açacak. O kadar…
ACCA sınavına giren Mali Müşavirler için de durum aynıdır. Zor bir sınav olmasına rağmen, yabancılara şirket kurulduğunda kullanılan dilin basit ve anlaşılır olması gerekiyor.
Sonuç olarak, zor sınavlar sadece süreci zorlaştırmakla kalmıyor, aynı zamanda kafamızda yanlış bir düşünme filtresi oluşturuyor. Toplumun bize aşıladığı mükemmeliyetçilik duygusu da bu filtreyi daha da karmaşık hale getiriyor...
Çözüm ise farkındalıktır. Dil bir amaç değil, araçtır. İletişimde kullanılan dil her zaman basit ve net olmalıdır. Bu basitlik, netlik ve anlaşılırlık seviyesi en fazla B1-B2'dir.
Hocam, seviyemi en doğru tespit etmem için bana nasıl bir yol tavsiye edersiniz ? lütfen. teşekkürler